Dit artikel is eerder gepubliceerd in de zomer-editie 2013 van de DEMO en is geschreven in samenwerking met Sam Pauwels.
De mens kookt gaar in haar eigen sop, we verdrinken in een moeras van eigenbelang en superioriteitsgevoel. Wat redt onze planeet? Geen woorden maar daden.
De mens vernietigt zijn eigen bestaan. In de traditie van het Christendom staat de mens boven en buiten de natuur. De aarde is, zo dacht men immers, voor de mens geschapen. Doordat deze overtuiging zo hardnekkig is ingeprent zijn wij tot vandaag de dag (mentaal) nog steeds geen onderdeel van de ruimere natuur. Mensen handelen in het algemeen naar de gedachte dat zij vrijelijk over de natuur kunnen beschikken. Zo is een dier, juridisch gezien, nog steeds een zaak en niet te vergelijken met de mens.