Op 19 maart 2019 spreek ik op het seminar over resultaatgericht indiceren.
Tijdens het seminar over resultaatgericht indiceren zullen topsprekers de jurisprudentie en de gevolgen voor de rechtspraktijk duiden en tips geven ten aanzien van het gemeentelijke beleid en de zorginkoop. De algemene rechtsregels die uit de rechtspraak kunnen worden afgeleid worden toegelicht. Tot slot zullen de sprekers ook hun perspectief voor de toekomst geven. Het volledige programma treft u onderstaand.
Door mr. B. Wallage en ir. J. Slobbe[1]
In de huidige informatiesamenleving worden steeds meer medische apparaten verbonden aan een netwerk. Enerzijds creëert dit kansen voor het leveren van betere en efficiëntere zorg. Bijvoorbeeld doordat mensen langer thuis kunnen blijven wonen door telemetrie[2]of beter geholpen kunnen worden door het ‘realtime’ monitoren van risicopatiënten. Anderzijds brengt deze innovatie in de gezondheidszorg risico’s met zich mee op het gebied van cybersecurity. Deze risico’s kunnen zich ook vertalen naar risico’s voor de patiënt. Uit onderzoek volgt zelfs dat kwetsbaarheden in de beveiliging van medische apparatuur tot ernstige schade aan de gezondheid van de patiënt kunnen leiden.[3]Uit deze onderzoeken blijkt bijvoorbeeld dat hackers medische apparatuur c.q. hulpmiddelen, zoals hartdefibrillatoren en infuuspompen, kunnen hacken en de instellingen van deze hulpmiddelen op afstand kunnen aanpassen. In de praktijk hebben hackers medische apparatuur aangevallen.[4]In april 2018 werd bijvoorbeeld bekend dat hackers ‘malware’ hebben ontwikkeld die zich richt op onder andere het aantasten van de werking van medische apparatuur.[5]Dit vormt een risico voor de patiëntveiligheid en roept de vraag op of er voor wat betreft de beveiliging van medische apparatuur een rol is weggelegd voor zorgaanbieders en wat de rol is van de Inspectie voor de Gezondheidszorg en Jeugd (hierna: ‘IGJ’).
Lees verderIn de rechtspraak van de CRvB werd tot op heden alleen het CIZ Protocol Huishoudelijke Verzorging erkend als zijnde deugdelijk onderzoek. In dit protocol staan tijdseenheden beschreven voor de omvang van huishoudelijke ondersteuning. Door de gemeente Utrecht is aan KPMG Plexus en Bureau HHM de opdracht gegeven om een nieuw onderzoek te verrichten naar de vraag hoeveel uren aan huishoudelijke ondersteuning in het algemeen nodig is. Uit dit onderzoeksrapport volgt dat de basisurennorm van 104,9 uur per jaar (circa 2 uur aan huishoudelijke ondersteuning per week) realistisch is.
Zie ook: https://www.vbk.nl/actueels/wmo-normtijden-kmpg-rapport-zijn-deugdelijk-maatwerk-blijft-nodig/
Lees verderHalverwege dit jaar heeft de regering een wetsvoorstel aan de Raad van State toegezonden in het kader van een wijziging van de Wmo 2015 en in het bijzonder de eigen bijdrage voor maatschappelijke ondersteuning. Het voorstel regelt de invoering van een abonnementstarief voor inwoners die gebruik maken van maatschappelijke ondersteuning op grond van de Wmo 2015. Op dit moment wordt bij de vaststelling van de hoogte van de eigen bijdrage rekening gehouden met het inkomen van de betrokkene. Dat zal na invoering van het wetsvoorstel niet meer het geval zijn.
Zie ook: https://www.vbk.nl/actueels/raad-van-state-en-gemeenten-kritisch-over-abonnementstarief-wmo-2015/
Op donderdag 29 november 2018 heb ik een cursus gegeven aan cursisten van de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde (CASH).
