Met de invoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (hierna: ‘Wmo 2015’) en de Wet langdurige zorg (hierna: ‘Wlz’) was het de intentie van de wetgever om een duidelijke verantwoordelijkheidsverdeling te scheppen tussen beide domeinen. In beginsel kan iemand dan ook niet gelijktijdig gebruik maken van zorg op grond van de Wmo 2015 als de Wlz. Om goed aan te blijven sluiten bij de rechtspraktijk zijn in de afgelopen jaren verschillende keren veranderingen doorgevoerd in de wet- en regelgeving en in de uitvoering van beide wetten. Ook per 1 januari 2020 is het nodige veranderd in de afbakening tussen beide wetten. Per 1 januari 2020 is namelijk de financiering van hulpmiddelen voor bewoners in Wlz-instellingen aangepast. Bewoners van Wlz-instellingen met en zonder behandeling krijgen (nieuwe) mobiliteitshulpmiddelen en roerende woonvoorzieningen niet meer op grond van de Wmo 2015 maar op grond van de Wlz verstrekt.  

Zie ook: https://weblogs.arsaequi.nl/publiekrechtelijkgezondheidsrecht/2020/01/02/afbakening-wmo-2015-en-wlz-per-2020-onduidelijkheid-blijft/